Eg var så pumpa og dritlei alt som heiter sosiale medier som eg nokon gong har vore etter fullføring av oppgåve 2 (eg trur iallefall at eg har gjort oppgåve 2). No føler eg meg klar igjen til å ta fatt på det vidare arbeidet med faget sosial medier. Problemet mitt, eller kanskje det heller er ein force, er at eg ikkje har sansen og heller ikkje trua på sosiale medier som fornuftige kanalar. Eg trur at i den forma det no er, så vert det ein flopp for firma som kastar seg ut i denne formen for marknadsføring. For meg så virkar iallefall både twitter og facebook som spam-kanalar; eg får like mykje drit inn på dei kanalane som eg får på eposten (sjekk skjermdumpen til høgre).
Heldigvis er oppgåva no å skrive eit bra blogginnlegg - og det er eg ubeskjeden nok til å sei at eg kan. Det hadde vore verre viss det vart krevd å skrive eit blogginnlegg om kor bra sosiale medier er som marknadsføringskanalar. Men det er altså ikkje oppgåva. Ja, kva søren var oppgåveteksten igjen; "Forstå mekanismene i nettverksbygging med Twitter" - det var det, ja.
Hmmm... forstå nettverksbygging i twitter? Eg har i meir enn ein månad fulgt dei fleste av some-ekspertane som faglærar viser til i oppgåveteksten. Mine røynsler er at dei har danna ein intern klikk som hyper kvarandre om kor bra og kor viktig det er å vere aktiv på SoMe og då særskilt på twitter. Sjargongen viser også at dei fleste av desse ikkje ser på seg sjølv som ein hvermannsen - trur nok ikkje dei har løfta seg heilt opp til Han der oppe, men dei ser iallefall ikkje på seg sjølve som ein del av ålmenta :). Sidan min blogg er særs kritisk til SoMe-kanalar og spesielt dei såkalla SoMe-ekspertane, så slit eg litt med å dra fram døme frå mitt persongalleri - det ville vere særs ufint å gjere det.
Kva med nettverksbygginga?
Oh shit! Det var jo det som var spørsmålet. Sånn generelt så trur eg at nettverksbygginga på Twitter fungerer omlag på same måten som på Facebook. Viss du er ven med meg så er eg ven med deg.
Eg kan ikkje sjå nokon annan grunn til at KjellTech skulle følgje meg på Twitter enn at eg allereie følgjer han (litt stolt av den :). Og det er neste stikkord - mange av dei eg har snoka rundt er stolte av at dei har fått den og den som følgjarar. Difor vil ein gjerne følgje personar ein ser opp til - ikkje berre for å sjå om vedkomande har noko fornuftig å kome med, men også for kanskje å få vedkomande på si eiga followliste. Ein tredje faktor som dreg folk er interessefelt. Driv ein med pistolskyting så vil ein naturleg nok fylgje med andre aktørar innan same idretten.
Kva så med firma som kastar seg inn på twitter-arenaen eller på facebook. Kvifor skal eg ha interesse av dei? Det har du heller ikkje, difor må det godteposar til for å vekke interessa di. Du må få noko igjen for at du skal halde ut med SAS-reklame på din twitterkonto. Og desse godteposane eksisterer - firma som har suksess på SoMe brukar kanalane til å marknadsføre tilbod, konkurransar og god gamaldags gossip.
Då var det gjort! På ny har eg dradd både deg og meg djupt ned i dei svartaste SoMe-tankane. Og det kjem eg nok til å gjere igjen og igjen og igjen - viss du gidd å henge med.
